17-05

Barça-Atlético Madrid 1-1

Op zaterdag 17 mei 2014 braken de spannendste en meest beslissende negentig minuten van het hele seizoen aan. Op de laatste wedstrijdronde van de Spaanse competitie kwam koploper Atlético Madrid naar Camp Nou om uit te vechten wie zich tot Spaans kampioen mocht kronen.
De aanloop naar deze kraker werd overal op de voet gevolgd. Atlético bleek weer te kunnen beschikken over smaakmaker Diego Costa, terwijl bij FC Barcelona Gerard Piqué, Jordi Alba en Neymar uit de ziekenboeg terugkeerden. Piqué schopte het zelfs tot de startende elf, in tegenstelling tot Xavi Hernández.

Aan Camp Nou zou het in elk geval niet liggen. Het publiek schaarde zich massaal achter de eigen ploeg, tegenover een vierhonderd Atlético-aanhangers, en vormde een gigantisch mozaïek met ‘Wij zijn Barça’. De muziek van het Cant del Barça was niet nodig; het publiek zong zelf luidkeels van begin tot einde—een waar kippenvelmoment.
Het stadion kolkte dan ook, toen het fluitsignaal gegeven werd. Negentig minuten om Spaans kampioen te worden! Beide ploegen doken vol op deze taak en vochten voor elke meter op het veld. Tot mooi voetbal of echte kansen leidde het niet; het spel wervelde van de ene naar de andere kant zonder enig rustpuntje.

Het eerste noemenswaardige moment kwam in minuut 14, toen Costa een geweldige sprint trok, maar daarbij wederom het in zijn hamstring schoot. Geblesseerd moest hij het veld verlaten, waarbij hij zijn tranen niet kon bedwingen. Een paar minuten later kreeg Atlético nog een domper te verwerken, toen Arda Turan na een bodycheck van Cesc Fàbregas eveneens de wedstrijd gedag kon zeggen.
De eerste echte kans voor Barça kwam in minuut 26, toen Daniel Alves met een prachtige voorzet Pedro Rodríguez bediende, maar de Spaanse aanvaller kopte de bal jammerlijk over. Het spel was redelijk chaotisch, en geen van beide teams had de echte overhand.

Tot uit het niets de openingstreffer viel. Uit een waarlijk onmogelijke hoek ramde Alexis Sánchez een kanonskogel onder de lat door. Keeper Courtois was geheel kansloos en Camp Nou ontplofte: 1-0! Hierna had Barça de touwtjes veel steviger in handen en hapte Atlético in en rondom het eigen zestienmetergebied geregeld naar adem, terwijl een tweede treffer voor de thuisploeg dichtbij leek. Maar deze viel niet en met een krappe voorsprong ging Barça de kleedkamer in. Even tijd om op adem te komen!

Meteen na de onderbreking schoot Atlético uit de startblokken om zich het kampioenschap in de laatste 45 minuten toe te eigenen. Binnen een minuut of drie hadden al drie grote kansen zich opgestapeld, mede door een hard schot van David Villa op de doelpaal, Barça mocht zich gelukkig prijzen dat ze nog de voorsprong hadden. Lang duurde dat echter niet. De vijf minuten van het tweede bedrijf waren nog niet verstreken, of Atlético kwam langszij dankzij Diego Godín, die vrijgelaten een corner snoeihard inkopte: 1-1. Virtueel kampioen dus; voor Barça erop of eronder!
Aanvankelijk was Barça de draad geheel kwijt en was het vooral Atlético dat strijdbaar spel op de mat legde. Maar Barça leek steeds beter in de wedstrijd te komen om te knokken voor een doelpunt, meer dan bijna het gehele seizoen bij elkaar. Even leek Barça de voorsprong weer te grijpen. Leo Messi – nagenoeg onzichtbaar – schoot uit de kluts de bal hard in het dak van het doel, maar zijn doelpunt werd terecht afgekeurd wegens buitenspel en Camp Nou zakte weer terug in de stoeltjes.

Atlético liet wat meer steken vallen en zakte geheel terug, maar desondanks kon Barça niet profiteren van het omsingelen van het Atlético-doel. Er volgde nog een vrije trap op randje zestienmetergebied, maar Messi schoot helaas recht in de muur. De tijd tikte weg, Camp Nou werd steeds roeriger, en menig bloeddruk zal aardig hoog geweest zijn. Barça zette wel aan, maar Atlético was evengoed niet van plan iets weg te geven, aangemoedigd door het karakteristieke geschreeuw van coach Diego Simeone vanaf de zijlijn.
De tijd tikte verder en verder weg. Xavi meldde zich nog binnen de lijnen tot blijdschap van Camp Nou en niet veel later had hij nog een mooie voorzet in huis, maar Courtois zat er wederom goed bij. Ook een hard schot van Alves kwam niet verder dan de handen van Courtois.

Met de officiële speeltijd erop was het hopen op een wonder in de drie minuten extratijd. Maar het mocht niet meer baten. De scheidsrechter floot na een intense strijd af en Atlético Madrid mocht zich kampioen van Spanje noemen, voor het eerst sinds 1995/96. Een terechte beloning voor een schitterend seizoen van de club uit de Spaanse hoofdstad; een zware domper voor FC Barcelona—de zoveelste van dit roerige seizoen. Tijd om eens goed en lang in de spiegel te kijken voor het volgende seizoen!

Opstelling FC Barcelona: Pinto, Alves, Piqué, Mascherano, Adriano, Fàbregas (76’ Xavi), Busquets (’57 Song), Iniesta, Alexis, Messi en Pedro (62’ Neymar).

Opstelling Atlético Madrid: Courtois, Juanfruan, Miranda, Godín, Filipe Luis, Koke, Tiago, Gabi, Arda (22’ Raúl García), Villa en Diego Costa (16’ Adrián; 72’ Sosa).