28-04

Barça – Inter Milaan 1-0

FC Barcelona is er niet in geslaagd zich voor de tweede achtereenvolgende maal te plaatsen voor de Champions League finale. De droom om in Madrid tegen Bayern München te mogen aantreden werd door het Italiaanse Inter om zeep geholpen. De 3-1 nederlaag van vorige week in Milaan bleek een te grote achterstand om in te halen. Ondanks een laat doelpunt van Piqué bleef de score na 90 minuten op 1-0 stokken, niet genoeg voor een plaats in de finale.

Guardiola begon met Milito als vervanger van Puyol en met Keita op de positie van Maxwell. Vanaf de aftrap was er de wil om Inter vast te zetten, maar verder dan de rand zestien kwam Barça niet. Een witte muur van verdedigers gaf geen krimp en verhief tijdrekken tot kunst. Even leek de vlam in de pan te slaan, toen oud Barça speler Thiago Motta de rode kaart kreeg, nadat hij zijn hand in het gezicht van Busquets had gepland. Het tumult zorgde echter niet voor een reactie op het veld, waar alleen Messi een prima schot door de attente keeper Cesar zag worden gepareerd. Samen met een gevaarlijke vrije trap van de verder teleurstellende Ibrahimovic was er voor rust niet te veel te genieten.

Mourinho liet door de rode kaart van Motta zijn voorhoedespelers nog verder inzakken, waardoor de tweede helft een kat en muis spel opleverde. Voordurend balbezit voor Barça dat zich met de kleine ruimte op de helft van Inter geen raad wist. Geen enkele steekbal werd door de defensie van de Italianen heen gegeven. Ook over de vleugels werd geen gevaar gesticht. Alves speelde zwak op rechts, de voor Milito ingevallen Maxwell was op links ook geen pottenbreker. Pas na de wissels van Ibrahimovic en Busquets voor Bojan en Jeffren kwam er langzaamaan wat venijn in het spel. Bojan kreeg een dot van een kopkans op een leep voorzetje van Messi. Toen ook stormram Piqué zich in de voorste gelederen kwam melden, begon de verdediging van Inter zowaar te rammelen. De onverwoestbare Lucio, Samuel en Cambiasso, die Lionel Messi tot dan toe aan banden hadden gelegd, moesten zich nu ook om Piqué bekommeren. De lukte niet, want een geplaatste steekbal van Xavi zette ‘Pickenbauer’ alleen voor Cesar, die de doelman vervolgens met een mooie kapbeweging op het verkeerde been zette en de bal in het lege doel schoot. Camp Nou veerde op. De trouwe aanhang, die zich de gehele wedstrijd als dertiende man achter het team had getoond, zette nog eens aan. Barça rook de mogelijkheid en kreeg via schoten van Messi en Xavi kansjes. Doelman Cesar capituleerde niet. Dat deed hij wel op een inzet van Bojan, ver in de blessuretijd. Het stadion explodeerde maar de Belgische scheidsrechter de Bleeckere gooide tot ontsteltenis van alles wat maar blaugrana is roet in het eten. Hij zag bij een balaanname van Touré hands, daar waar de Ivoriaan de bal tegen de buik kreeg, waardoor Bojan kon inschieten. Geen 2-0, maar één minuut later wel de pijnlijke uitschakeling.

Barça mag zich de uitschakeling zelf toerekenen. Daar waar Camp Nou zich op een historisch avondje had voorbereid en alles uit de kast gooide om hun helden aan te moedigen, gaf de blaugrana brigade zelf niet thuis. Bijna geen moment wisten de mannen van Guardiola een stempel op de wedstrijd te drukken. Met oeverloze breedte pasjes werd tevergeefs gezocht naar gaatjes in de hechte defensie van Inter. Combinaties, driehoekjes, het bekende snelle aanvalsspel van Barça was niet terug te vinden. Inter Milaan, dat alleen om te verdedigen was gekomen, keek er naar maar kreeg het zelden zwaar te verduren.

Daarmee is de Portugees Mourinho de morele winnaar geworden. Met zijn zeer defensieve afbraak voetbal heeft hij weer eens aangetoond dat ook dat soort voetbal soms loont. De slimme 3-1 overwinning in Milaan is de basis geweest van de triomf. Daar liet Barça zich het kaas van het brood eten. Het gemis aan creativiteit en het niet thuis geven van bepalende spelers deden in Camp Nou de rest. En zo staan twee ex-Barça trainers in de finale van de Champions League, maar Barcelona zelf niet. Barça zal de wonden snel moeten helen, er wacht nog een kans op de landstitel.

Opst: Valdés, Alves, Piqué, Milito (46. Maxwell), Keita; Xavi, Busquets (62. Jeffren), Touré; Pedro, Ibrahimovic (62. Bojan), Messi