24-08

Barça - Real Madrid 3-2

Donderdagavond laat maakten Camp Nou en alle culés overal zich op voor de eerste Clásico van het nieuwe seizoen, en dus ook de eerste Clásico met Tito Vilanova als hoofcoach. Dit was de eerste wedstrijd van het tweeluik om de Spaanse Super Cup, hetzelfde duel als die waarin Tito, destijds nog assistent van Guardiola, een vinger van Mourinho in zijn oog geprikt kreeg en waarin de gemoederen tegen het einde hoog opliepen.

Zoals altijd was het een en al vriendelijkheid in de tunnel, waar Spaanse collega’s elkaar ontmoetten en begroetten. Maar al dat aardige was vanaf speelminuut één zoek en beide teams gingen er vol in voor een stampvol Camp Nou, dat al goed luidruchtig was. Real Madrid zat goed bovenop het spel van Barça en hield de ruimtes klein, waardoor het voor de Catalanen lastig werd om vloeiend te combineren, zeker rondom het zestienmetergebied. Maar naarmate de tijd vorderde, kwam Barça beter in de wedstrijd en vond de ploeg van Tito de kleinste gaatjes in de witte muur.
Na een kwartiertje leek Barça weg met Messi die een één-tweetje probeerde op te zetten, maar daarbij met opzet geblokt werd, waarvoor niet gefloten werd. Een paar minuten later kwam er nog een kans voorbij via Iniesta, maar diens voorzet zeilde voor het doel langs en geen teamgenoot kon de voet ertegenaan zetten. De eerste grote kans voor de blaugranas deed zich na twintig minuten spelen voor. Een prachtige pass van Xavi bereikte Alves, die ver doorliep naar de achterlijn en voorgaf op Messi, die met het linkervoetje nét naast schoot. Messi deed ook bij een tweede grote kans van zich gelden, met een ongelofelijke actie waarmee hij de hele Madrileense verdediging omzeilde en nog een schot op goal wist te lossen. De frustratie over zijn tweede gemiste kans was duidelijk van zijn gezicht af te lezen, want ook dit schot ging helaas naast.

Real Madrid kwam er voetballend niet aan de pas. Alleen de namen uit het middenveld en de achterhoede kwamen voorbij, want achterin zat het dicht. Maar Barça bleef komen, zoekend naar het gaatje, en een doelpunt hing dreigend in de lucht. Madrid werd dan ook weer ouderwets vervelend met irritante maar ook uitermate lompe overtredingen, waardoor sommige spelers toch weer een lelijke smak moesten maken. Pas na zo’n dertig minuten deed Real weer eens voetballend van zich gelden aan de andere kant, maar het schot werd weggewerkt. Bij het vijandelijke doel had Pedro nog een prachtig schot in huis, dat door Casillas met één hand over het doel heen gewerkt werd. Even leek het erop dat Valdés zelfs zonder druppeltje zweet gespild te hebben weer de kleedkamer in mocht, maar in de slotfase moest hij nog even in actie komen om een corner weg te boksen. De grimmigere sfeer op het veld vertaalde zich in meer overtredingen, voornamelijk aan Madrileense kant, dat nog goed weg kwam met slechts twee gele kaarten. Op slag van rust werd een doorgebroken Xavi nog neergehaald nét buiten het zestienmetergebied, maar zijn vrije trap was ongevaarlijk. En zo gingen beide ploegen doelpuntloos de rust in.

Aan het begin van de tweede helft liet Real Madrid zich van haar irritante kant zien door tijd te rekken en te laat op het veld te verschijnen, waarbij Mourinho zuchtend en steunend zich op zijn stoel liet zakken. De tweede helft was dan ook niet veel anders dan de eerste, met Barça superieur aan de aartsrivaal, een paar kansjes, en nog altijd een 0-0 score op het bord.
Maar plotseling was hij daar. Nota bene de speler die het meest uitgefloten wordt, de aanvaller die zich totaal niet zien in de eerste helft, opende de score met een goede kopbal vanuit een corner van Özil. Zo groot als de ontlading bij Madrid was, zo groot de ontsteltenis onder de culés.
Maar lang hoefde Barça niet te treuren om de achterstand, want twee minuten later deed Golden Pedro van zich gelden; dankzij een prachtige pass van Mascherano kon Pedro de bal snoeihard in de verre hoek leggen: 1-1. Hierna barstte de wedstrijd los en werd het een écht duel. Plots golfde het spel op en neer. Beide teams vertoonden aanvallend spel en ook het aantal kansen nam beduidend toe. Piqué was dicht bij een treffer uit een corner, maar ook aan de andere kant moest er goed verdedigd worden om een tegentreffer te voorkomen. Barça bleef aanvallen en dat werd uiteindelijk beloond: Iniesta werd dom neergehaald door Ramos in het zestienmetergebied en de scheidsrechter kende een penalty toe. Messi schaarde zich achter de bal, stuurde Casillas de verkeerde kant op en bracht Barça koeltjes op de verdiende voorsprong. Daarna liep alles ook vloeiender voor de Catalanen en hoewel Madrid er af en toe nog uit kwam, had Barça weer de touwtjes in handen.

Met nog een kwartiertje te spelen schroefden Iniesta en Xavi samen nog even de score op na een perfecte aanval, die door Xavi goed afgerond werd: 3-1. Hiermee leek Barça op weg naar een ruime overwinning op de aartsrivaal. Lionel Messi had nog een enorme kans op de 4-1, maar een goede redding van Casillas liet de score onveranderd. Binnen dezelfde minuut maakte Valdés echter een enorme blunder na een terugspeelbal van Tello en Di Maria wist wel raad met dat geblunder en deed wat terug voor zijn team: 3-2. Waar de wedstrijd beslist had moeten zijn, kwamen de Madrilenen toch nog dicht bij een gelijke stand! Het doelpunt van Di Maria gaf Real dan ook nog hoop op de gelijkmaker, maar dit zou er uiteindelijk niet meer komen en de wedstrijd werd afgesloten met 3-2.

De eerste wedstrijd van het tweeluik heeft de beslissing dus nog niet doen vallen. Volgende week treffen de twee ploegen elkaar weer, dan in het Bernabéu, om uit te maken wie de Spaanse Super Cup mee naar huis neemt.

Opstelling FC Barcelona: Valdés, Alves, Piqué, Mascherano, Adriano, Xavi (82’ Fàbregas), Busquets, Iniesta, Alexis (71’ Tello), Messi en Pedro (87’ Jordi Alba).

Opstelling Real Madrid: Casillas, Arbeloa, Albiol, Sergio Ramos, Coentrão, Khedira, Xabi Alonso, Callejón, Özil, Ronaldo en Benzema.